ساقي بده آن کوزه ياقوت روان را

ياقوت چه ارزد بده آن قوت روان را

تا مدعيان هيچ نگويند جوان را

اول پدر پير خورد رطل دمادم

آري شتر مست کشد بار گران را

تا مست نباشي نبري بار غم يار

بي روي تو شايد که نبينند جهان را

اي روي تو آرام دل خلق جهاني

حسن تو ز تحسين تو بستست زبان را

در صورت و معني که تو داري چه توان گفت

شهد لب شيرين تو زنبورميان را

آنک عسل اندوخته دارد مگس نحل

ترسم نبرم عاقبت از دست تو جان را

زين دست که ديدار تو دل مي‌برد از دست

يا جان بدهم تا بدهي تير امان را

يا تير هلاکم بزني بر دل مجروح

تا پيشترت بوسه دهم دست و کمان را

وان گه که به تيرم زني اول خبرم ده

کز شادي وصل تو فرامش کند آن را

سعدي ز فراق تو نه آن رنج کشيدست

از جاي جراحت نتوان برد نشان را

ور نيز جراحت به دوا باز هم آيد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: